Ένα παλιό ζεστό καλοκαίρι του ογδόντα, σ’ ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι σε μια γωνιά της Ελλάδας, οι ζωές των χωρικών και των παραθεριστών μπλέκονται σε κουβάρι από ένα απρόσμενο γεγονός, που φέρνει στο φως αρχαίους μύθους και στο προσκήνιο νέους τσαρλατάνους. Μας οδηγούν σε μυρωμένα, νοσταλγικά μονοπάτια, όπου ο έρωτας, η φιλία και οι δεσμοί αίματος δοκιμάζονται στο γαϊτανάκι που υφαίνει το καλοκαιρινό φως.
Ένα χωριό δίπλα στην Αθήνα φιλοξενεί μια κλειστή, παραδοσιακή κοινωνία με τους δικούς της κανόνες. Σε ένα αρχοντικό, πέτρινο σπίτι τρία αδέρφια χαράζουν τρεις παράλληλες ζωές.
Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας περιγράφει κυρίως τους ανθρώπους που είχαν κάτι σημαντικό να πουν. Δηλαδή, αυτούς που εξέπεμπαν Φως! Αυτό το Φως των ανθρώπων, ή ομορφιά της ψυχής, η σοφία, η ευαισθησία, το ήθος τους, είναι το κύριο επιθύμημα, το κύριο αιτούμενο του συγγραφέα.