Τα γράμματα –κεφαλαία ή μικρά– κρύβουν μέσα τους αρχιτεκτονική, μουσική και σημειολογία.
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου βαθιά συναισθήματα, σκέψεις, πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις που με σημάδεψαν με ιδιαίτερο τρόπο, στάθηκαν αφορμή να γράψω αυτά τα ποιήματα.
Βιωματικά ποιήματα για όλα τα συναισθήματα με φιλοσοφικό στοχασμό
Μια σειρά πεζών και ποιητικών κειμένων – οδοδεικτών σε μια πορεία ζωής από την εποχή των προσδοκιών σε εκείνη των ματαιώσεων.
Κρατάς στα χέρια σου τις 40 απλές και καθημερινές σκέψεις μου. Αυτές που με καθοδήγησαν ως προς την ελευθερία της ψυχής.
Λυπηθείτε τους ποιητές, που τους τρελαίνουν
δύο δισεκατομμύρια εκδοχές για έναν μοναδικό κόσμο.
Η αυλαία πέφτει. Το χειροκρότημα κορυφώνεται. Το Σενάριο Ποίησης τελείωσε. Ή μήπως τώρα αρχίζει;
Απλές σκέψεις γύρω από την καθημερινότητα, τις ανθρώπινες σχέσεις και άλλους τομείς της σύγχρονης ζωής, με μια άκρως προσωπική, υποκειμενική ματιά, ριγμένα άτακτα στο χαρτί υπό τη μορφή "αθώων στίχων".
Στην εποχή των χειριστικού χαρακτήρα βεβαιοτήτων και των πεποιημένων καταστάσεων, η ενασχόληση με την ποίηση –για όποιον το πράττει βιωματικά– εκτός από διερώτηση για το ανεξήγητο και αναζήτηση απαντήσεων στα αγωνιώδη ερωτήματα που συναρτώνται με τη ζωή, τον έρωτα και τον θάνατο.
Άραγε πώς είναι το πατάρι του δικού σου μυαλού; Ίσως να ’ναι ένα σκονισμένο, σκοτεινό δωμάτιο, γεμάτο ξεχασμένα αντικείμενα που ίσως κι αν τα ξαναδείς να μη σου χρειάζονται τώρα πια, όμως δε θέλεις και να τα πετάξεις, έτσι δεν είναι; Γιατί άλλωστε αυτά τα σκονισμένα πράγματα που για κανέναν άλλον δεν έχουν την ίδια αξία είναι οι αλήθειες σου, είναι οι διάσπαρτες εικόνες της δικής σου ιστορίας για τις μέρες που έγινες αυτός που είσαι σήμερα.
Πολύ πριν το ακούσιο "Στάσου λίγο" (ή πολύ;) που επέβαλε στη ζωή μας η πανδημία Covid-19, απασχόλησε τη σκέψη μου η ιδέα του εκούσιου "Στάσου λίγο". Η συνειδητοποιημένη παύση από το αέναο –ενίοτε μηχανικό– τρέξιμο της καθημερινότητας.
Αν οι δρόμοι είχαν φωνή Αν οι δρόμοι είχαν ψυχή Θα έκλαιγαν κάθε μέρα
Τα «Σκιαγραφήματα» αναφέρονται στην παρουσίαση της δυναμικότητας των πράξεων που όταν είναι ουσιαστικές μπορούν να φέρουν την επανάσταση.
Οι δρομείς των χρωμάτων υμνούν τον έρωτα προς όλες τις παραμέτρους της ζωής.
28 ποιήματα γραμμένα για τον έρωτα, τα συναισθήματα, τους φίλους, τις ανθρώπινες σχέσεις, τη ζωή, αλλά κυρίως για την αγάπη που θέλουμε να δώσουμε και να πάρουμε.
Ποιητική συλλογή Το αποτέλεσμα γνωστό κι αβέβαιο συνάμα. Παράλληλες οι εκδοχές που αξιώσαμε κι εγώ νεκρή, μα ζωντανή, απλά υπάρχω.
Ποιητική συλλογή Αν θέλουμε να κάνουμε ίσως το πιο αναγκαίο, δύσκολο αλλά και υπέροχο ταξίδι, τότε χρειαζόμαστε την Ποίηση, που προσπαθεί «μέσα από τα δικά της μάτια στην ψυχή μας να μάθουμε να κοιτάμε».
Η έμπνευση για το παρόν πόνημα ήρθε τον Μάρτιο του 2020, τον δύσκολο καιρό της καραντίνας λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, που ακινητοποίησε ολόκληρο τον πλανήτη.
«Το ωκεάνιο συναίσθημα» του έρωτα ως ποιητικό υποκείμενο. Τριάντα τρία ποιήματα εξομολογητικής διάθεσης.